Δρ. Γεωργιάδου Ζωή, Δρ. Τσούμας Ιωάννης, Δρ. Κούτρα Κλειώ, Δρ. Λουκία Μάρθα, Δρ. Μπαρκούτα Ιωάννα
Υπεύθυνη μαθήματος: Δρ. Ζωή Γεωργιάδου
Περίληψη
Η πολιτισμική ετερότητα είναι ένα κυρίαρχο χαρακτηριστικό των σύγχρονων κοινωνιών που ενισχύεται με τη χρήση της τεχνολογίας και την αναγκαστική ή εθελοντική μετακίνηση μεγάλων κοινωνικών ομάδων. Οι διαδικασίες αυτές δημιουργούν συνθήκες ταχείας ανάπτυξης της πολυπολιτισμικότητας ως κατασκευής ταυτότητας και συγκρότησης νέων συνθηκών συνοίκισης συλλογικού ή προσωρινού χαρακτήρα. Η διαπολιτισμική αλληλεπίδραση και οι σχέσεις των διαφορετικών ομάδων νοηματοδοτούν εκ νέου τον χώρο, εγκαθιστώντας νέες ερμηνείες και εκδοχές διαμόρφωσής του, ή εισάγοντας νέους χώρους αποκλεισμού.
Με την παραδοχή ότι ο σχεδιασμός (design) είναι μια σύνθετη, διεπιστημονική και ολιστικήδιαδικασία, το μάθημα αυτό εστιάζει σε κοινωνιολογικές θεωρήσεις που συνδέονται με την έρευνα για τον σχεδιασμό του χώρου, με εστίαση στο ανθρωπογενές περιβάλλον. Έτσι, αναφέρονται οι παράγοντες που επηρεάζουν την σχεδιαστική διαδικασία – το φύλο, η κοινωνική και εθνοτική ταυτότητα, τα βιολογικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά, η αλληλεπίδραση του περιβάλλοντος και του τοπικού πολιτισμού, η συνθήκη της παγκοσμιοποίησης και οι επιπτώσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας στο φυσικό περιβάλλον. Ακόμη, συζητούνται σημαντικοί κοινωνικοί θεσμοί, όπως η οικογένεια και το εργασιακό περιβάλλον, με αναφορές στη πολιτισμική ετερότητα και τη διαχείριση του χώρου, η αμφίδρομη σχέση ανάμεσα στο περιβάλλον και τον άνθρωπο, οι έννοιες της κατασκευής ταυτότητας, του τρόπου ζωής (life style), της επιτήρησης και του περιορισμού, της νομαδικής μετακίνησης – περιπλάνησης, της εδαφοκυριαρχίας και της οικειοποίησης.
Μαθησιακά Αποτελέσματα
Το μάθημα εισάγει τους μεταπτυχιακούς φοιτητές/φοιτήτριες στο περιεχόμενο του κοινωνικού σχεδιασμού ως επιστημονικής, ερευνητικής περιοχής, που έχει αναπτυχθεί στη μετανεωτερική εποχή. Στο πλαίσιο του κοινωνικού σχεδιασμού η δυναμική της σχεδιαστικής διαδικασίας αναπτύσσεται διεπιστημονικά, με επίγνωση κοινωνικών αρχών και πολιτικών, εξελίσσεται στη βάση κριτηρίων όπως ο σκοπός, η μεθοδολογία, οι κοινωνικές αξίες, ο τόπος, η καινοτομία και η κλίμακα των αποτελεσμάτων που προκύπτουν, και στοχεύει στην επίλυση προβλημάτων και τη βελτίωση της ποιότητας της ανθρώπινης ζωής.
Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος ο φοιτητής/τρια
Θα αναγνωρίζει τις διεπιστημονικές διαστάσεις της δημιουργικής σκέψης στον σχεδιασμό.
Θα αντιλαμβάνεται και θα κατανοεί σύνθετα κοινωνικά και φυσικά συστήματα και τη σχέση τους με τον σχεδιασμό.
Θα είναι σε θέση να διερευνά και να προσδιορίζει διαλεκτικά τη σχέση του σχεδιασμού με κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά, περιβαλλοντικά και ουτοπικά ζητήματα.
Θα είναι σε θέση να κατανοεί και να εφαρμόζει ερευνητικές πρακτικές για την ανάλυση
σχεδιαστικών προβλημάτων και την συνακόλουθη παραγωγή σχεδιαστικών εργαλείων.
Θα είναι σε θέση να αντιλαμβάνεται συνθήκες όπως η πολυπολιτισμικότητα, η διαφορετικότητα και το φύλο ως μέρη της ανθρώπινης ταυτότητας και να τα αξιολογεί στη σχεδιαστική διαδικασία.